Even wat foto's van de afgelopen tijd

Goedemorgen, 

Hier weer een teken van leven vanuit Branderup J! 

Ik probeer eens wat anders.  Geen verhaal met foto's, maar een hoop foto's met een korter verhaal erbij.  

Ik hoor het graag of het wat is, of niet :)

Als ik nou trouw foto's ga maken, komt er vast vaker een blog online. 

Nou, hier komt 'ie;

We hebben de afgelopen weken 2x een tweeling gekregen.  Meestal worden tweelingen te vroeg geboren, en zijn ze erg zwak.  Het setje van de foto werd al even voor de vorstperiode geboren, en doen het supergoed! De andere tweeling werd net voor de vorstperiode geboren, deze rode tweeling van de foto was al klein, beide nog geen 20 kilo, maar het tweede setje was nog kleiner! De kleinste was zo'n 15 kilo, maximaal.  De andere was wel iets groter, maar dat scheelde geen 5 kilo.  Maar inmiddels zijn ze alle 4 al aardig gegroeid en het formaat van een normaal pasgeboren kalf. Op de foto genieten de stalkatten even mee van de melk.  Deze katten liepen hier al, en door ze elke x na geert voeren van de kalfjes wat melk te geven, zijn ze aardig tam geworden.  

En toen werd het écht koud, maar het was vaak zonnig, dus het was op zich heerlijk weer.  Af en toe wat sneeuw, heerlijk! Lilo en Odin sjouwen de hele dag buiten rond, en stoeien heel wat af samen.  Lilo is altijd al wel waaks, ze blaft hard, wil nog wel eens een borstel opzetten, maar verder gaat ze niet.  Odin word nu ook steeds waakser , maar hem moeten we nog even de grenzen leren.  Meneer laat op zich hetzelfde gedrag zien als Lilo, wat wij acceptabel vinden, maar de laatste dagen begint hij te happen.  Hij bijt niet, gelukkig, maar we zijn er echt niet blij mee dat hij hapt.  Maar we merken gelukkig al wel verbetering!

Het was dus best frisjes buiten, zelfs de stalkat vond het frisjes en zocht een lekker warm plekje 😍 

En toen was er voor de eerste keer een noodslacht. Een koe was gevallen en had haar poot gebroken.  Hier in Denemarken mag je dan thuis een noodslacht laten uitvoeren.  De foto's van de slacht op zich, zal ik hier maar niet tonen.  

Dit stuk vlees kregen we van de slager, met instructies hoe we het klaar moesten maken.  De naam ben ik kwijt, maar het was heerlijk!

Tijdens het opruimen, kwamen we op de schuurzolder, onder een dikke laag stof, allerlei buitenspeelgoed tegen.  Waaronder dit kraantje.  Maar het zat allemaal een beetje vast na jaren stilstaan.  Jasper was zo lief om de boel even weer gangbaar te maken :-) 

Dus nu kunnen onze logeetjes fijn buiten spelen.  De traptrekker met giertank staan even buiten beeld ;-)

En toen was het zomaar weer halverwege februari! Joanne en Dennis  kwamen een weekendje bij ons.  Heel gezellig, en nog leuker was dat wij eens een weekend vrij waren! 

We hebben genoten.  Zaterdag wat om huis heen gerommeld en's middags nog even naar Duitsland shoppen.  Zondag zijn we 's middags naar Rømø geweest.  Heerlijk met de auto zo het strand op, tot aan de de zee! Nog een korte strandwandeling gemaakt en daarna nog even genoten van een prachtige zonsondergang. 

We werken inmiddels anderhalf jaar in Denemarken, maar laatst werd er plots geconcludeerd dat we een dagje naar school moesten om geoorloofd medicijnen te kunnen geven.  Dus dinsdag waren we de Sjaak.  Een goed verzorgd dagje cursus.  99% wisten we allang, maar goed, er werd zo goed voor ons gezorgd, dat we geen klagen hadden :-)

Na de scholing kwamen we langs Århus, en bedachten spontaan om even langs Ikea te gaan, even panda' s voor Lilo, muizen voor Odin en een gevulde maag voor ons.  Het was heerlijk rustig, en we konden eten met een prachtig uitzicht! 

Zondagochtend, na het melken en voeren zou Jasper de broodjes klaarmaken....

We kregen onverwachts een hele hoop kalfjes erbij, tussen de 2 en 4 weken oud. Omdat het heel bewerkelijk is om ze allemaal in verschillende iglo's te huisvesten, bedachten we om ze te verdelen over 2 grotere hokken.  En omdat ze nog niet allemaal zonder speen kunnen drinken, bedacht Jasper deze milkbar! En het werkt als een tierelier! 

Als afsluiter nog even een prachtige zonsopkomst, zo'n prachtig uitzicht vanuit de tuin ♥️

x

Terugblik

Ik zie net, dat het al meer dan een half jaar geleden is dat ik een blog online heb gezet... de tijd vliegt, er is veel gebeurt, heel veel! Helaas is mijn telefoon gesneuveld, een zwemfeestje in kokend hete soep, kon ie niet waarderen.  Daardoor ben ik heel veel foto's kwijt, helaas.  De leukste van de laatste tijd zal ik er even tussendoor plakken


Ik zal proberen een korte samenvatting te geven.
De laatste blog sloot ik af, met dat we een pup hadden gekregen; Odin! Laat ik daar maar mee beginnen, al kan ik daar heel veel over vertellen . Het is een heerlijke hond! We hadden beide nog nooit een pup gehad, maar wat is dat leuk!! Soms ook best intensief, Odin is nu niet bepaald de rustigste pup en het tegenovergestelde van Lilo! Hij groeide hard, maar leerde ook snel! Binnen no time was hij zwaarder dan Lilo, nou is Lilo natuurlijk ook wel heel slank, bijna mager, dus dat wil ook wel . Maar Odin zit inmiddels ruim 10 kilo boven Lilo.  Maar Lilo is nog steeds de baas! Dat hebben we ook wel gestimuleerd, want Odin had in het begin best wel haantjesgedrag. Dat heeft Lilo, met hulp van ons, hem snel afgeleerd.  Lilo vond het eerst allemaal maar zo, zo.  Maar met de tijd draaide ze wel bij.  Ik denk dat ze het af en toe best moeilijk vond, maar de laatste weken merk je dat ze Odin nu ook begint uit te dagen.  En overal waar je de 1 ziet, zie je de ander ook.  Ze zijn nu zo goed op elkaar ingespeeld, dat ze regelmatig samen op jacht naar muizen en ratten gaan.  Het is zo leuk om te zien hoe ze het samen doen! Zoals afgelopen week bijvoorbeeld, Lilo is veel flexibeler dan Odin, Odin is veel grover, en Lilo wurmt zich overal tussendoor.  Dus toen ons duo doorhad dat er een muis of rat onder het kippenhok zat, hebben ze samen een enorm gat gegraven, half naast, half onder het kippenhok.  Vervolgens is Lilo onder het kippenhok gekropen, terwijl Odin enthousiast blaffend voor het hok stond, wachtend op de rat of muis die eruit zou komen.  Het gevolg was wel dat Lilo klem zat onder het kippenhok, omdat ze had proberen te draaien onder het hok.  Ik heb d'r maar even laten worstelen.  En zo vreten ze heel wat uit samen.  Deze foto is van gisteravond, teamwork ten top!

Het leven hier in Denemarken kabbelde rustig voort, we zijn op 19 augustus aangenomen in de Vestermarkskirken in Grindsted.  Dat was een mooi en bijzonder moment.  

Helaas is kort daarna Jasper zijn oma overleden.  We wisten dat zij ziek was, gelukkig zijn we in de zomer nog naar Nederland geweest, en konden we nog afscheid van haar nemen.  Wat is de afstand dan groot! We zijn op zich met een paar uurtjes in Nederland, maar soms zou je wensen dat het minuten waren.  Moeilijke momenten zijn dat.  Dan zijn we nog blij dat er Whatsapp, Messenger en zulke dingen zijn.

Verder is er natuurlijk de verhuizing geweest.  Dat was 1 oktober.  In Glejbjerg ging het niet langer meer.  Teveel frustraties, te weinig gehoord worden, het brak op.  Ik blijf er bewust kort over.  Na de vele negatieve reacties op onze verhuizing,gelukkig waren er ook zeker fijne reacties!

We wonen en werken nu in Branderup! We werken voor een Deen, op een melkveehouderij.  Een heel andere tak van sport  ;-) maar het bevalt goed! Onze ouders zijn beide al wezen logeren, wat uiteraard heel fijn&gezellig is.

En toen was het ook zomaar 24 november, mijn ouders waren 40 jaar getrouwd! Dat betekent feest, uiteraard.  Het werd even snel naar Nederland.  Vrijdagmiddag vertrokken, zaterdag de hele dag feest, en wat was het fijn om zoveel mensen even te spreken! Maar zondag moesten we toch echt naar huis, we zijn s ochtends nog bij Jasper zijn ouders, onaangekondigd, naarde kerk gegaan.  Het gezicht van m'n schoonvader was erg leuk om te zien , toen we naast hem de rij inschoven ! Zo leuk, zulke verrassingen!

Altijd hetzelfde liedje, zodra ik op de shovel stap, staat Odin klaar om met me mee te gaan! Gelukkig is de wagenziekte inmiddels over :)

Verder gebeurt hier natuurlijk het nodige, daar zal ik een volgende x over bloggen.  Nu was het even een snelle update, om jullie even bij te praten over de laatste maanden.

Groetjes van ons

Update 😁

Nu ik een paar x de vraag heb gekregen of ik nog eens een blog online ging zetten, ben ik nu maar eens lekker in het zonnetje ervoor gaan zitten .

Ik vraag me even af waar ik moet beginnen, aan de ene kant zitten we hier lekker in een ritme, wat elke keer weer hetzelfde lijkt (en toch heel goed bevalt😁) en aan de andere kant maken we ook veel mee.

Begin 2018 was niet altijd even gemakkelijk.  Bepaalde dingen vielen toch zwaarder dan verwacht, er waren een paar (ingrijpende) veranderingen op het bedrijf, we kregen veel logees de afgelopen tijd.

 Het leven gaat hier dus ook gewoon door.
Begin dit jaar hebben we afscheid genomen van de Deense medewerker die hier was.  Toen hebben Jasper en ik het een tijdje met z'n tweeën gerooid, wat niet altijd meeviel door de werkdruk, gelukkig kunnen we goed samenwerken, dus dat is een groot voordeel, maar toch breekt het af en toe op.  Maar gelukkig was er begrip en kregen  we meerdere helpende handen. Daar waren we dan ook erg blij mee!

Nu is er inmiddels een andere Deense medewerker, waar we het goed mee kunnen vinden en die ons helpt om ons Deens te leren spreken, want dat is ook belangrijk.  Dus qua werk kabbelt het zo voort.

In februari zijn we even een weekje naar Nederland geweest om mama's 65e verjaardag te vieren en papa zijn 40 jarig jubileum bij DMS mee te kunnen vieren.  Dat was heerlijk, even de NL-tax bijgewerkt, maar we merken wel dat we toch ook heel erg graag weer terug gaan naar ons eigen stekkie, hier in Glejbjerg.

Daarna was het even rustig, konden we weer een ritme creëren, kregen we uitbreiding van onze veestapel, door 3 brahma-kuikens. Inmiddels zijn er 4 weken geleden nog 7 kuikens bijgekomen.  De eerste 3 lopen al in een mooi hok, de laatste 7 zitten nog in een IBC , voor hun eigen veiligheid.  Want vossen lopen hier volop rond!

Er zit hier sowieso veel wild.  Totdat er 2 weken geleden geploegd en gezaaid werd, hadden we elke avond een kudde van 4-20 reeën hier tegenover ons en in het land, een prachtig gezicht! s Nachts worden we regelmatig wakker gemaakt door zingende vossen, nooit geweten dat die beesten zo'n herrie kunnen maken! Jasper gaat dan maar weer met de buks naar buiten en knalt wat in het rond, waardoor de vossen zich wel uit de voeten maken. En Jasper heeft z'n mannelijke jachtinstinct ook weer eens aangesproken 😂

Verder hebben we op een zondagmiddag eens even met de auto rond gereden en zo kwamen we er achter dat we zo'n beetje in onze achtertuin een prachtig natuurgebied hebben!  En zo ontdekken we  steeds meer mooie plekjes!  Met logees gaan we vaak ook wel even op stap om de buurt te verkennen.  Kvie sø zijn we inmiddels een paar x geweest, een mooi gebied waar ook een restaurant zit, door Nederdenen gerund, een pandekagehuset. Oftewel een pannenkoekenhuis!

Sinds maart zitten we ook eindelijk op de taalcursus.  Sprogskole zoals het hier het.  Het duurde even voor we reactie kregen, maar s maandags hadden we een gesprek en dinsdag konden we starten.  Dus nu zitten we 2x per week 2.5 uur in de schoolbanken.  Het is even wennen, het verstaan gaat steeds beter, maar het schrijven is nog een dingetje.  Ze zeggen dat Nederlands een moeilijke taal is, maar Deens is toch ook echt geen makkelijke taal.  Maar net kleine stappen komen we er ook!

 In april ben ik alleen naar Nederland gegaan, om papa zijn verjaardag mee te vieren en bij een aantal lieve mensen even bij te kletsen.  Het was heerlijk! Net voor ik naar Nederland ging, deelde Jasper mij mee dat ik mijn verjaardagscadeau zelf maar mee moest nemen uit Nederland.  Op mijn vraag wat dat dan moest zijn, antwoordde hij; oorbellen, of een puppy ofzo... de keuze was snel gemaakt, mede omdat hij ook al een puppy op het oog had.  Zo kwam het dus dat ik alleen naar Nederland toe ging en samen met Odin terug.  Nu hebben we dus een Hollands/ Mechelse herder en een Mechelse/ Hollandse herder.
Een echte duo penotti! Lilo was erg enthousiast toen ik uit de auto stapte, maar nadat ik de kofferbak opende en Odin eruit haalde, heeft ze een dag of 4 niks van me willen weten.  Maar na die dagen is het ijs gebroken tussen lilo en Odin en sindsdien is het dan ook zo dat je ze constant samen ziet.  Had ik netjes met kalverhekjes een deel van de oprit afgezet, zodat ze niet aan de wandel konden gaan... met wat hulp van lilo kwam Odin er na een paar dagen toch echt wel overheen.  Helaas, nu maar wat hardere maatregelen nemen.  Uiteraard voor hun eigen veiligheid, meld ik er maar bij voordat ik straks de dierenbescherming in m'n nek heb hangen.

En verder... tja.. als ik alles op moet schrijven ben ik morgen nog bezig 😊

Het is al met al nog een heel verhaal geworden, voor nu stop ik er maar even mee, ik hoop binnenkort weer eens een blog online te zetten.

Groetjes vanuit Glejbjerg!

Terugblik op 2017

Het heeft weer even geduurd maar toch nog even op de valreep een bericht in 2017.

Mensen die ons goed kennen, weten dat wij uitdagingen niet altijd uit de weg gaan. 2017 is een jaar waarin een grote uitdaging op onze weg werd gebracht.
Maar 2017 is ook een jaar van uitersten. We hebben de kans gekregen om hier in Glejbjerg samen op een kalverbedrijf te werken, maar daaraan voorafgaand is er in de eerste helft van het jaar ook veel verdriet en teleurstelling en uiteindelijk, naar de mens gesproken, een afsluiting geweest. Vanaf 2012 lopen we al in het ziekenhuis in verband met onze kinderwens, we zijn begonnen in Meppel, toen we in Holten woonden, gingen we naar het Deventer ziekenhuis, helaas beide zonder succes, heel veel hormonen zijn door mijn lijf gegaan, maar hebben hun werk niet kunnen doen. En toen we weer terug waren in Willemsoord hebben we besloten om het in de Tjongerschans nog te proberen. Wat is er een moeite voor ons gedaan daar, niets was teveel over het algemeen, en daar hebben we dan ook meerdere IUI- pogingen gehad. Niet elke cyclus eindigde met een IUI, maar het is toch een aantal keren wél gelukt. Daar zijn we dankbaar voor en het gaf ons weer moed, maar helaas, alle keren zijn mislukt. Dat gaf veel verdriet, deed veel pijn en hakte er steeds dieper in. Toen ik het op een gegeven moment niet meer trok, het hele leven 1 grote hormoon- achtbaan leek, kregen we een gesprek met onze lieve, meelevende gynaecologe. Zij gaf eerlijk toe dat ze zich als team al zorgen om ons maakten. En dat het waarschijnlijk beter zou zijn om naar Isala over te stappen, daar zijn ze nog meer gespecialiseerd en konden we eventueel kiezen voor ivf. *boem* Dat kwam hard binnen.
We besloten om het even tijd te geven om te landen, en eerst maar eens te genieten van onze vakantie naar Scandinavië. Om daarna te beslissen óf we voor Zwolle wilden gaan, of dat we het boek "Kinderwens" dicht zouden doen, en net als een dagboek, een slotje erop om het af te sluiten. Omdat het naar de mens gesproken vrijwel onmogelijk is dat ik, zonder medische hulp, zwanger zal raken.
Die vakantie begon met het 3 uur stilstaan in de file, waardoor ons hele Deense avontuur begon zoals jullie al eerder hebben kunnen lezen, daar zal ik dan nu niet verder over doorgaan 😉
We hebben in die vakantie besloten dat het inderdaad beter was om aan de rem van de hormoon- achtbaan te trekken, en proberen ons erbij neer te leggen. Het erbij neerleggen valt niet mee, het stormde nog regelmatig diep van binnen, maar deze stormen worden ook minder heftig. Mede omdat we zoveel plezier in ons werk hebben en vrijwel elke dag blij zijn met de keuze die we hebben gemaakt.
Natuurlijk zit het ook wel eens tegen, en dan zijn er de beruchte momenten dat je het liefst terug naar Nederland zou gaan. Maar voor je in de auto stapt, of überhaupt je koffers hebt gepakt, overwint het vrije leven, het elke dag samenwerken toch echt wel weer. Goed teken, dacht ik maar ☺

Voor de rest gebeurt hier momenteel niet heel veel, we doen hard ons best de boel op het bedrijf weer netjes te maken, kennismaken met mensen in onze omgeving, enz.

Toch nog maar een paar foto's;

En tot slot wensen we jullie het volgende toe;

May your troubles be less
And your blessing be more
And nothing but happiness
Come trough your door

(Voor diegene die geen Engels kunnen;
Mogen je problemen minder zijn
En je zegeningen meer,
En niets dan geluk
Komen door je deur )

Het Allerbeste toegewenst voor 2018!

Hartelijke groeten
Jasper & Henny

Weekje er tussenuit!

Nu we van Nederland, onderweg zijn naar huis, heb ik mooi even de tijd om een blog te tikken! 

De laatste week was het aftellen tot onze vakantie, zo'n weekje dat van alles misgaat enzo 😁 teveel willen doen in een te korte tijd.  Dat leverde wat blauwe plekken op, en een grotere zooi dan het was.  

Jasper zou even een nieuwe baal stro met de trekker een hok inrijden, Henny zou het hek even open doen, maar aangezien onze lieve bulletjes nogal nieuwsgierig zijn, kwamen ze allemaal naar het hek draven, zodat Henny het hek niet open kon zetten zonder dat er bulletjes zouden ontsnappen.  Met wat kunst en vliegwerk verkozen de meesten er wel voor om achter in het hok te gaan staan, maar ééntje was zo vriendelijk om pogingen te doen om toch maar door dat hek te komen.  Henny wilde hem even een (uiteraard, corrigerend) tikje op z'n neus geven, maar helaas... de baal stro moest in dat hok omdat het vrij nat was, en daar kwam Henny heel vlot achter... want met dat de voet omhoog ging, ging de rest onderuit... languit in de mest! 😲 Wat een lol had Jasper in de trekker, maar goed, nadat we uitgelachen waren hebben we gauw de boel netjes gemaakt en zijn vertrokken naar Holland!

Zulke foutjes dus😁 

We hebben daar een heerlijke vrije week gehad, erg drukke dagen gehad, maar ook een paar heel relaxte dagen.
We zijn ons "rondje" begonnen bij Jasper zijn ouders, en uiteraard zijn we ook even bij opa en de beide oma's geweest. 
Maandag hebben we maar eens even geshopt bij de action, het viel ons nog mee dat het bij anderhalve tas bleef, haha.
Dinsdag zijn we met Rick naar Willemsoord gegaan om de laatste spulletjes uit het huis te halen.  Dat was gelukkig niet veel meer, na een aanhanger voor de stort bleef er nog een aanhanger met spullen over, maar dat was niet allemaal voor ons zelf, we hebben ook nog even uitgedeeld, dat ruimt zo mooi op😄
S avonds hebben we lekker Chinees gegeten bij Jasper z'n ouders.  En daarna was het alweer woensdag!  Tijd om naar Staphorst te gaan!

Lilo in de royale (geleende) bench, gelukkig leek ze er erg blij mee, want ze kroop er telkens weer in!

Daar hebben we eerst maar even de Honda verkocht, omdat we die auto nog maar maximaal 3 weken op onze naam mochten hebben, omdat hij op nederlands kenteken staat.  Gelukkig verliep dat vlot, en ondertussen dat Jasper de auto verkocht in Zwolle, ging Henny even naar de Nieuwe haven, even buurten.  Fijn om een aantal collega's even weer te spreken!
Donderdag was het al vroeg dag want we hadden om 9:00 een afspraak bij de notaris voor de overschrijving van ons stekkie!  En voor die tijd moesten we nog even een rondje door het huis, en om 8:15 zou onze makelaar en de koper ook bij ons huis zijn, om te checken of we alles een beetje netjes achter lieten.  Gelukkig was dat het geval en konden we al vlotjes richting Steenwijk, naar de notaris!  Toch wel apart om na ruim 7 jaar weer bij hetzelfde notariskantoor te zijn, om de verkoop rond te maken.  Dat verliep ook weer vlot en voor half 10 stonden we weer buiten, 5 sleutels, en een huis armer, maar oh wat zijn we blij met de keuze die we gemaakt hebben!
Donderdagavond is Henny met dr zussen en schoonzus naar Ikea geweest in Zwolle, wie op dat moment bij de Ikea was, kan het bijna niet ontgaan zijn... wat een lol!
De rest van de tijd in Nederland bestond uit vooral veel koffie en thee drinken en kletsen met heel veel mensen.

Niels heeft dé bench ook ff getest! 

Het was heel fijn, maar we zijn ook blij dat we weer heerlijk naar ons stekkie in Denemarken terug gaan!

Het heeft even geduurd...

 De laatste weken waren weer erg druk, en daardoor schoot het bloggen er bij in. Maar het gaat goed met ons! We maken van alles mee, dus dat houd het dan weer spannend. 😉
Vorige week maakte Jasper mij 's nachts wakker; "Henny, ik hoor een stier... kijk jij eens uit het raam" , dus ik kijk met m'n duffe hoofd uit het raam, recht in het gezicht van een stier!  Maar met dat ik sta te kijken, geeft hij een 'kopje' tegen 1 van de buitenlampen, die overleefde het dus niet... wij met een rotgang onze kleren aan en hop naar buiten  om even die stier weer terug te brengen  naar z'n plekkie. Dat ging boven verwachting makkelijk, hij volgde ons als een mak lammetje.  Eenmaal in de grote stal, waar de grootste stieren staan, was het daar wel erg rustig... wat bleek, op hun ontdekkingstocht, hadden de stieren ontdekt dat als ze over een hekje sprongen, ze met een paar flinke beuken de deur naar buiten zo open hadden.  Met als resultaat dat er zo'n 50 stieren buiten liepen!  Met behulp van een loonwerker en zijn vrouw, hadden we ze 1,5 uur later allemaal weer in de stal. Pfieuw.... fijn zulke nachtelijke avontuurtjes 😐


 Inmiddels is ons CPR- nummer binnen en kunnen we wat meer,  zoals auto kopen, rekening openen etc. 
Een auto kopen hebben inderdaad ook gedaan, we  reden nog steeds in onze Nederlandse benzine auto,  maar dat werd nu echt te duur!  Dus Jasper heeft een rondje langs garages in de buurt gedaan en het is een Mazda 6 geworden!  Wat rijd dat lekker na de v8- Honda😲
Dit is onze nieuwe Deense auto;

Jasper moest even naar de garage, en rijd richting het dorp, is hij zo'n 2 kilometer van huis, ziet hij plots wat zwarts  in de spiegel.. hij stopt, blijkt lilo met hem mee gerend te zijn vandaag huis!  Ze was bekaf!

Deze week waren Ankie, klaasje  en de kids hier een paar dagen.  Wat was het gezellig!  We zijn dinsdag naar Legoland geweest, het was erg leuk om  te zien!  Het was heerlijk rustig en konden overal zo doorlopen.

Nu zijn Jasper zijn ouders hier en zijn we vanmiddag in de auto gestapt en naar Blåvand gereden,  het waaide te hard voor een lekkere strandwandeling, maar we weten nu wel dat het daar prachtig is!

En dan nog het fantastische nieuws;  ons huis is verkocht!  Wauw!  Wat zijn we daar blij mee!! Dat hadden we niet durven hopen, dat het zo snel verkocht zou zijn!!

Eindelijk weer bericht uit het hoge noorden 😉

Het heeft even geduurd, maar dan nu eindelijk weer even de tijd om een berichtje te tikken!
Het zijn drukke dagen geweest, maar ondanks de druk genieten we nog steeds! Er moet heel veel gedaan worden op het bedrijf, we doen hard ons best, en voor ons gevoel schiet het voor geen meter op. Maar wat is het dan een leuke opsteker als gisteren 2 mensen van Fuite hier komen en dan zeggen dat ze kunnen zien dat er al heel wat werk verzet is! We houden stug vol, en dan zullen we het zelf ook vast meer gaan zien!  We genieten nu nog maar even extra van het prachtige uitzicht, en letten dan maar wat minder op de minder fijne dingen 😁

                                                               Prachtig toch?
           
En terwijl ik de foto maakte, had ik het nog niet echt door, toen ik verder wilde lopen liep ik bijna op m'n sokken verder!  Het resultaat van even stil staan, was dit;

😨

Verder is het ook even wennen en uitproberen om zelf brood en dergelijke te bakken.  Gelijk na de eerste x de broodbakmachine te gebruiken, sneuvelde hij al!  Gelukkig is Jasper handig, en hij had  zo het probleem gevonden!  Onderdeel besteld en 3 dagen later kon ik weer met de machine bakken!  Dan is zo'n machine toch wel handiger en minder bewerkelijk dan brood uit de oven!  Al ging het brood uit de oven, na een tweetal misbaksels, ook prima!

Van Jasper zijn vader kregen we het Deense recept voor een Gulerodskage. Een soort van worteltjestaart! Het recept werd getest, en het was een succes!
Het beslag zag er niet uit....

Maar eenmaal gebakken, zag het er stukken beter uit, en de smaak was ook aardig goed.  Hij was alleen vreselijk zoet!

Voor op het erf blijken 3 appelbomen te staan, met heeeeel veel appels!  Dus tussen de bedrijven door werden er nog wat appels geplukt, 2 wasmanden vol, van alleen al het kleinste boompje!

                                                         Dit is nog niet de hele oogst...

Het plukken ging onder toeziend oog van Lilo , ze geniet van alle vrijheid,  rent de hele dag rond, en jaagt één van de bouwvakkers graag de stuipen op het lijf. De man is zo bang voor haar, dat ze nu verplicht aan een heel lang touw zit als wij aan het werk zijn.  Want binnen blijven is geen optie, dan houd ze een complete schoenendans! Alle schoenen, klompen, crocs... alles waar je op kan lopen sjouwt ze dan naar haar mand,  en ze zet graag alle deuren open voor de katten.  Voor de rest gaat het hier helmaal goed. De andere Denen die hier werken vinden haar een prachtige hond, en lachen erom als ze hen luid blaffend begroet.

Afgelopen weekend was ons vrije weekend.  We hebben ons zaterdag ons even heel nuttig gemaakt met onze eigen dingetjes die telkens bleven liggen.  Zondag zijn we naar een kerk in Esbjerg geweest.  In Vledderveen waren we een kleine kerk gewend, maar deze was nòg kleiner!  Er stond ruim van tevoren aangegeven "baptisten kirke" , dan verwacht je een aardig grote kerk.  Het bleek een mooi, klein houten gebouw te zijn.

 Eenmaal binnen stonden  we weer versteld. We kwamen in een klein lokaaltje, waar 16 stoelen klaar stonden.  We werden heel hartelijk verwelkomd,  de voorganger nam uitgebreid de tijd voor ons,  en zei ons eerlijk dat deze kerk waarschijnlijk niet geschikt voor ons is.  Het is een gemeente waar iedere zondag 8-15 mensen samen komen, meestal alt al 70+. De voorganger heeft ons gewezen op een kek in Grindsted, dat is een jongere kerk, er kerken meer Nederlanders, en hij heeft direct een Nederlands gezin voor ons gebeld, en zo zaten we s middags bij dat gezin op de koffie!  Hoe snel kan het gaan! Zij hebben ons veel uitgelegd,  en we voelen ons zeker welkom!

Verder hebben we hier vorige week heel veel regen gehad, en door dichtgeslibte dakgoten, regende het op een gegeven moment ook in onze slaapkamer!  Dus we hebben een nachtje gelogeerd in ons eigen huis!  De volgende avond maar gauw even de shovel erbij en de dakgoten schoon gemaakt!

Zo, dit was het weer voor deze x! Iedereen de hartelijke groeten van ons!

Oh ja! Bedankt voor de kaarten die we hebben ontvangen!  De kaarten zijn lang onderweg,  maar ze komen er wel! 😉 Vanmiddag een kaart gekregen, die op 9 september al is afgestempeld in Nederland!