Ik zal proberen een korte samenvatting te geven.
De laatste blog sloot ik af, met dat we een pup hadden gekregen; Odin! Laat ik daar maar mee beginnen, al kan ik daar heel veel over vertellen . Het is een heerlijke hond! We hadden beide nog nooit een pup gehad, maar wat is dat leuk!! Soms ook best intensief, Odin is nu niet bepaald de rustigste pup en het tegenovergestelde van Lilo! Hij groeide hard, maar leerde ook snel! Binnen no time was hij zwaarder dan Lilo, nou is Lilo natuurlijk ook wel heel slank, bijna mager, dus dat wil ook wel . Maar Odin zit inmiddels ruim 10 kilo boven Lilo. Maar Lilo is nog steeds de baas! Dat hebben we ook wel gestimuleerd, want Odin had in het begin best wel haantjesgedrag. Dat heeft Lilo, met hulp van ons, hem snel afgeleerd. Lilo vond het eerst allemaal maar zo, zo. Maar met de tijd draaide ze wel bij. Ik denk dat ze het af en toe best moeilijk vond, maar de laatste weken merk je dat ze Odin nu ook begint uit te dagen. En overal waar je de 1 ziet, zie je de ander ook. Ze zijn nu zo goed op elkaar ingespeeld, dat ze regelmatig samen op jacht naar muizen en ratten gaan. Het is zo leuk om te zien hoe ze het samen doen! Zoals afgelopen week bijvoorbeeld, Lilo is veel flexibeler dan Odin, Odin is veel grover, en Lilo wurmt zich overal tussendoor. Dus toen ons duo doorhad dat er een muis of rat onder het kippenhok zat, hebben ze samen een enorm gat gegraven, half naast, half onder het kippenhok. Vervolgens is Lilo onder het kippenhok gekropen, terwijl Odin enthousiast blaffend voor het hok stond, wachtend op de rat of muis die eruit zou komen. Het gevolg was wel dat Lilo klem zat onder het kippenhok, omdat ze had proberen te draaien onder het hok. Ik heb d'r maar even laten worstelen. En zo vreten ze heel wat uit samen. Deze foto is van gisteravond, teamwork ten top!
Het leven hier in Denemarken kabbelde rustig voort, we zijn op 19 augustus aangenomen in de Vestermarkskirken in Grindsted. Dat was een mooi en bijzonder moment.
Verder is er natuurlijk de verhuizing geweest. Dat was 1 oktober. In Glejbjerg ging het niet langer meer. Teveel frustraties, te weinig gehoord worden, het brak op. Ik blijf er bewust kort over. Na de vele negatieve reacties op onze verhuizing,gelukkig waren er ook zeker fijne reacties!
We wonen en werken nu in Branderup! We werken voor een Deen, op een melkveehouderij. Een heel andere tak van sport ;-) maar het bevalt goed! Onze ouders zijn beide al wezen logeren, wat uiteraard heel fijn&gezellig is.
En toen was het ook zomaar 24 november, mijn ouders waren 40 jaar getrouwd! Dat betekent feest, uiteraard. Het werd even snel naar Nederland. Vrijdagmiddag vertrokken, zaterdag de hele dag feest, en wat was het fijn om zoveel mensen even te spreken! Maar zondag moesten we toch echt naar huis, we zijn s ochtends nog bij Jasper zijn ouders, onaangekondigd, naarde kerk gegaan. Het gezicht van m'n schoonvader was erg leuk om te zien , toen we naast hem de rij inschoven ! Zo leuk, zulke verrassingen!
Altijd hetzelfde liedje, zodra ik op de shovel stap, staat Odin klaar om met me mee te gaan! Gelukkig is de wagenziekte inmiddels over :)
Verder gebeurt hier natuurlijk het nodige, daar zal ik een volgende x over bloggen. Nu was het even een snelle update, om jullie even bij te praten over de laatste maanden.
Groetjes van ons
